วันจันทร์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เข้าใจนิดนึง

เพราะความเอาแต่ใจของฉัน
เธอจึงปวดหัวไม่เว้นวัน ตามเอาใจใส่
หลายครั้งที่ท้าเลิก เมื่อไม่ได้ดั่งใจ
แต่ก็เป็นเธอที่คงมั่นไว้ ไม่เลิกรา
และเพราะความเหลวไหลของฉัน
ที่ประชดความผูกพันอันมากค่า
ด้วยการหนีไปเดินกับใครให้เห็นกับตา
เพียงเพื่อจะพิสูจน์ว่า เธอรู้สึกยังไง
มาวันนี้ เริ่มๆจะสำนึกผิด
เหตุที่คิดดื้อดึงกับเธอซะยกใหญ่
จึงจะเอ่ยคำ



สิ่งที่ทำไปทุกอย่างก็แค่ะอยากเรียกร้องความสนใจเท่านั้นแหละนะ

ก็มีเธอคนเดียวนี่หน่าจะให้ไปเอาแต่ใจกับใครหละ


1 ความคิดเห็น:

  1. เพิ่มเติมบทความใหม่ๆ และตกแต่งอีกนิดนะคะ..
    ถ้าเปลี่ยนสีตัวหน้งสือให้เห็นได้ชัด เช่น สีขาว จะทำให้น่าอ่านมากขึ้นนะคะ..
    พยายามอย่าใช้สีกลมกลืนกับสีพื้นหลังค่ะ

    ตอบลบ